Fietstocht naar Luigini

Vanochtend om kwart over acht zaten wij al op de fiets richting Luigingi. Dit is een dorp aan de andere kant het moeras. Het was heerlijk om even lekker te kunnen fietsen nu het nog niet zo heet is. Onderweg natuurlijk veel jambo, yoga geroepen en we hoorden veel muzungu roepen. De temperatuur bleef heerlijk door de wolkjes en de wind. Op een gegeven moment zagen heel mensen bij elkaar en er werd ter plekke een koe geslacht. Er was iemand overleden en op de dag van de begrafenis wordt met de familie eerst gegeten voordat de overledene begraven wordt. Er leek geen eind van de weg te komen en toen we stopten om een prachtig maisveld te fotograveren (dus geen bruin half verdort, maar groen), zagen wij een flinke roofvogel in de boom. De roofvogel bleef zowaar even poseren. Een paar vrouwen die aan het werk waren wilden ook even op de foto. We kwamen uit in Mulanda bij het centrum, dat betekende dat we te ver waren gefietst. Een man hield ons aan en vroeg waar wij vandaag kwamen in goed Engels, dus konden wij meteen de weg vragen. We vervolgen ons fietstocht en kwamen weer bij een kruispunt. En hier was het weer bekend voor ons. Onderweg zie je veel kinderen lopen met tonnen water of een fiets volgeladen met hout of mais en af en toe moet je een kudde koeien afwijken. Nellie kon nog net op zij springen anders was zij geplet door een koe. Op het laatste rechte eind zagen we meester Lawrence voor zij huis zitten en moesten natuurlijk even komen zitten. Ook juf Agnes nog even gedag zeggen. Toen we langs het huis van Lydia en Patrick reden kwam Mercy en Debula meteen naar ons toe gerend met het nieuws dat de baby was geboren. We hoorden later die dag dat het een meisjes is. Natuurlijk hun van harte gefeliciteerd! De laatste kilometer moesten wij lopend afleggen omdat de achterband van Nellie's fiets lek was. Julius was zo aardig om deze direct te plakken. In de middag even lekker gerelaxed. Nellie ging met Wilma nog even luisteren naar het instuderen van de kerstliederen. Tim gaat vanaf nu elke dag oefenen met de kinderen voor de kerstmusical op 23 december a.s. Er waren een aantal jongens, maar vooral meisjes in alle leeftijden. Henk kon nog even werken. Aan het einde van de middag op bezoek bij Yacoba. Dit gezin heeft het erg moeilijk. Moeder is ziek, was niet weer terug uit het ziekenhuis en vader leeft al lang niet meer. Dasan zorgt voor zijn vier broertjes. Ze waren blij met onze komst en de cadeautjes. Ook hier deelde wij weer spekjes uit en dat hadden de anderen kinderen snel in gaten! Ook de volwassenen staken gretig hun hand uit. Gelukkig hadden we precies genoeg, het leek wel op het verhaal van de 5 broden en twee vissen. Nellie sprak een poos met Yacoba en maakte natuurlijk de familie kiekjes. Henk sprak lang met Dasan die vol trots zijn nieuwe hut liet zien, die hij aan het bouwen was. De hut maken zij van de afgegraven klei vermengd met water en takken in de grond voor stevigheid. Het dak wordt ook gemaakt van takken en daarop eerst papyrus en daarna afwerkt met grof lang gras. Ook liet hij vol trots zijn tuin zien. In de avond gingen gezellig bij Tim en Wilma eten en natuurlijk werd het weer laat!