Fietsen en bezoekjes

We vertrokken om half acht op de fiets om nu de route goed te fietsen. We gingen de andere kant op. Het weer was heerlijk, alleen de fietsen wat minder. Onderweg kwamen wij een man tegen die grond op de weg gooide. We stapten af en vroegen wat hij aan het doen was. De man vertelde dat hij drempels aan het maken was, omdat de brommers te hard rijden. De vorige dag was zijn kip doodgereden. Inmiddels kwamen zijn kinderen even kijken bij die rare blanke snuiters. Een snoepje ging er natuurlijk wel in bij in, maar de jongste bleef angstvallig bij ons vandaan. Moeders kwam inmiddels ook aangelopen en nodigde ons uit om haar ouders te ontmoeten. Natuurlijk wilde zij ook op de foto. Oma wilde eerst niet omdat zij haar werkkleding aanhad, maar Nellie gaf aan dat zij ook niet haar nette kleren aanhad, dit was overtuigende genoeg. Het viel ons op dat de grootouders best goed Engels spraken. Na het maken van de foto beloofden wij in juli een afdruk te brengen. We vervolgden onze weg en we merkten dat zij hier niet zoveel blanken zien. De kinderen kwamen aangerend en riepen muzungu en begonnen e lachen (blanken op een fiets, dat zie niet vaak). We moesten nu een beetje opschieten, want we hadden nog een afspraak met Oboth. Dus namen wij een binnenweggetje om een stukje af te steken, zonder te verdwalen. Bij Oboth aangekomen stond het bankstel buiten, ze waren bezig met de grote schoonmaak. Oboth vertelde dat door het warme weer alleen casave goed groeit, maar elke dag casave is wel heel eenzijidig. De mensen hebben niet voldoende geld om andere voeding bij te kopen. Ze hopen dan ook dat er nog wat regen gaat vallen. De familiefoto gemaakt en daarna naar huis gereden. Wilma kwam net aangelopen om de kipfilet te brengen voor het avond eten. We konden haar gelijk even laten zien hoe we de spullen hadden ingedeeld in de woonkamer. Voor de lunch met Kevin de laatste koffers bekeken die nog in de slaapkamer onder de bedden lagen. Ëën koffer zat een gat in door het aanvreten van de muizen. Gelukkig zag de kleding er nog redelijk goed uit en viel de schade mee. Kevin veegde slaapkamer hierna netjes aan en Nellie ging de lunch maken. Na de lunch hadden we nog een afspraak voor de laatste drie sponsorkind foto's en hadden we even tijd om naar het oefenen van de kerstliederen te luisteren. Tim oefent van (;00 - 11:00 met Eugene en Jaimie met gitaren en drumstellen en daarna met kinderen van 11:00 - !3:00 en van !4:00 - 16:00 uur. Twee van de kinderen die nog op de foto moesten zagen er niet goed uit. Wilma vroeg wanneer zij het laatst gegeten hadden en dat was de dag ervoor alleen de lunch. Gelukkig had Nellie nog sultana's bij zich en ging Wilma nog wat eten halen. Dit is natuurlijk diep triest en komt helaas vaker voor in de vakanties, omdat zij dan geen eten op school krijgen. Om 16:00 uur hadden wij een afspraak bij Jason en Faith. Faith kwam helemaal enthousiast aangelopen toen zij ons zag. Het was wederom een leuk bezoek, de mensen genieten hier echt van een stukje aandacht. Nellie gaf een houten puzzel van 12 stukjes en zelfs het oudste jongetje van 12 had hier zichtbaar moeite mee. Uiteindelijk met een beetje hulp kon hij de puzzel maken en was zichtbaat trots. Nog even naar het CDHopehome gelopen. Emma gaf voetbal training aan zijn team en het leuk om dit te aanschouwen. We moesten nu snel naar huis, omdat wij het avondeten zouden koken. Om kwart voor acht gingen wij de pannen naar familie Omalla om met elkaar te eten. Na afloop gezellig met elkaar gesproken.